Σκέψεις με παρέα θα μπορούσα να ονομάσω αυτή την ανάρτηση και ο λόγος ότι κάτι που είχα στο μυαλό μου επιβεβαιώθηκε όταν ο φίλος Μίλτος μου είπε …βλέπω ότι όταν κάνω ποιο λίγες και ουσιαστικές προπονήσεις τα πράγματα πάνε καλύτερα !
με αφορμή λοιπόν αυτά θέλω να βάλω κάποιες σκέψεις σε μια τάξη.
Α κάποιος νέος τοξότης χρειάζεται πολλές βολές <επαναλήψεις > για να μάθει την σωστή θέση και να του γίνει βίωμα η βολή? Η απάντηση είναι ΝΑΙ.
Β κάποιος νέος τοξότης χρειάζεται να φτιάξη την φυσική του κατάσταση σε συγκεκριμένες μυικες ομάδες για να ανταπεξέλθει στις ανάγκες ενός αγώνα ?
Και εδώ η απάντηση είναι ΝΑΙ.
Γ κάποιος πάλι νέος τοξότης χρειάζεται να κατανοήσει τον τρόπο που τοξεύει
< συναίσθημα> και την ακολουθία τις βολής βαθιά μέσα στο μυαλό του ?
Επίσης ΝΑΙ.
Δ κάποιος τέλος νέος τοξότης χρειάζεται να κατανοήσει τεχνικά πράγματα όπως βασική ρύθμιση τόξου ,επιλογή βελους, πτηση βέλους κλπ.
Σίγουρα και εδώ ΝΑΙ
Η τέσσερες αυτές ενότητες δίνουν την δυνατότητα σε κάποιον νέο τοξότη μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να λέει ότι ασχολειται ενεργά με την τοξοβολία.
Τι γίνεται όμως μετά ?
Η εμπλοκή μου με την τοξοβολία μου διδάσκει ότι όταν μάθεις κάτι με σωστό τρόπο
Μετά μπορείς να παρακάμψεις την Α ενότητα δηλαδή τις πολλές και ανούσιες πλέον βολές !
Κρατάμε λοιπόν αυτά που έχουμε μάθει προσπαθούμε να έχουμε σε καλό επίπεδο την φυσική μας κατάσταση ρυθμίζουμε καλά το τόξο μας και κάνουμε προπονήσεις με ουσιαστικές βολές .
Κάθε βολή λοιπόν ξεχωριστά 1 βολή= ένας αγώνας!
Και ναι έχει δίκιο ο Μίλτος δεν χρειάζονται η υπερβολές που ακούω 300 βέλη 1000 βέλη 1000000 βέλη κλπ.
Θεωρούμε λοιπόν το ταξίδι μας για την συμμετοχή μας σε έναν αγώνα σαν μια ανάβαση σε μια πλαγιά που ναι μεν στόχο έχει να κατακτήσουμε την κορφή ωστόσο δεν πρέπει να ξεχάσουμε να απολαύσουμε τα λουλουδια ,την θεα. την ομορφιά που μας δίνει το ταξίδι.
Μόλις δε φτάσουμε μην ξεχάσουμε ότι μας περιμένει μια εξίσου ωραία κατάβαση μέχρι τον επόμενο λόφο < αγώνα > που θα χρειαστεί να ξανανεβούμε
Υ Γ
Τοξεύετε γιατί σας αρέσει να ακούτε τον ήχο του βέλους ,φτιάχνεται φυσική κατάσταση γιατί σέβεστε τον εαυτό σας ,έχετε επιμονή και υπομονή γιατί τίποτα δεν γίνεται χωρίς κόπο.
1 σχόλιο:
αχ βρε Παύλε! μην φουντώνεις τον υφέρποντα ( τι υφέρποντα αφού γκαρίζει!) Ναρκισσισμό μου... :))
το θέμα είναι πως δεν ρίχνουμε τα χιλιάδες βέλη για να τα ρίξουμε! αλλά γιατί Έχουμε ΘΕΜΑΤΑ να λύσουμε. και το ένα φέρνει το άλλο! όταν ο καθένας λύσει τον γρίφο, σε κάποιο βαθμό, μετά αρκεί και η συντήρηση, αν και πάλι θα βρεθεί μπροστά σε άλλα λεπτεπίλεπτα και πιο δύσκολα να λυθούν πράγματα!
ευτυχώς! :))
Δημοσίευση σχολίου