παντού υπήρχε ένα ζεϊμπέκικο,
για καλό και κακό για χαρά και για λύπη , για λεβεντιά και περηφάνια .
Ήρθαν τα χρόνια και πάλι το ζεϊμπέκικο ανάμεσα μας , εδώ να χαρακτηρίζει την φυλή μας ,από τους ζεϊμπέκηδες τις μικρά Ασίας
και τους απταλιδες των νησιών
κατευθείαν στο σήμερα με το μοναδικό τρόπο να εκφράσει ο Έλληνας τα αισθήματα
του , και να βγάλει το εσώψυχο του.
Να και εγώ εκεί …..ρε παιδιά δεν χορεύω , μα για
τον φίλο των γάμο και την παρέα εντάξει!
Ααααα και τι θες να χορέψεις
?
εκεί σκέφτηκα ΜΑΡΚΟ τον συριανό με τα ανεπανάληπτα απταλικα,
τον Τσιτανη με το
κορυφαίο ζεμπέκικο όλων των εποχών « συννεφιασμένη
Κυριακή « που κλείνει μέσα του όλοι την ιστορία της νεώτερης Ελλάδας σε λίγους στοίχους.
Και λέω ... χαρά είναι
βαλε ΜΑΡΚΟ <
τα ματόκλαδα σου λάμπουν >!
Μα αυτό είναι χασάπικο μου λέει κάποιος και παθαίνω σοκ !!!
Όχι ρε φίλε απταλικο είναι απταλικο και να έτσι το χορεύουν
και φέρνω και εγώ τις στροφές μου Για να συνεχίσω την παράδοση του ζεϊμπέκικου .
ΥΓ
Το φαγητό και η μουσική μιας χώρας Δείχνει όλο
των πλούτο και την κουλτούρα της και
επιστέψετε κανείς ξένος δεν μπορεί Ούτε να παίξει ούτε να χορέψει
ζεϊμπέκικο και ειδικά Απτάλικο γιατί και εκεί οι έλληνες
είναι απρόβλεπτοι 9/8 είναι αυτά!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου